Odkąd odnalazłem w sobie dziwną, żeby nie powiedzieć masochistyczną, potrzebę obserwacji pseudopatriotycznej prasy, szumnie zwanej "niezależną", mój sposób postrzegania rzeczywistości znacznie się zmienił. Zastanawiam się jak ktoś, ponoć skrzywdzony przez komunistów, może wspierać dziennikarzy stosujących najgorsze z możliwych metod walki politycznej. Artykuły podobne temu o mężu tragicznie zmarłej w katastrofie smoleńskiej posłanki SLD są żywcem zerżnięte z metod operacyjnych Urzędu Bezpieczeństwa PRL. Najwyraźniej grzebanie w archiwach IPNu powoduje, że krążący tam wirus "bezpieki" zaraża też tych, którzy według zapewnień stali po drugiej stronie barykady. Coś jak legendarny zabójca archeologów z egipskich piramid...
Artykuł pokazujący historię Pawła Deresza ma czytelnika przekonać, że jego zdanie w temacie "katastrofa smoleńska" ułożyło się już w latach głębokiego PRLu, a jego cała historia to pasmo antypolskiej działalności, która trwa do dziś. Lektura komentarzy czytelników jedynie upewnia nas, że tego typu plugawe wypociny są tworzone dla specyficznego targetu jaki się nimi z lubością zaczytuje. Target spory to i diengów można z tego sporo wyciągnąć. Tylko niech się potem jeden z drugim sakiewicze nie dziwią, że szacunek do nich w normalnej Polsce jest na takim poziomie jakim jest, a nie innym.
Mnie tam komentarze Pawła Deresza osobiście drażnią ponieważ zupełnie niepotrzebnie daje się chłopina wciągać w bagienko tworzone umiejętnie przez takich polityków jak Antoni Macierewicz czy dziennikarzy jak Tomasz Sakiewicz. Widocznie ma dość poniewierania pamięci ofiar katastrofy w Smoleńsku, a w ten sposób próbuje bronić zdrowego rozsądku, na który w Polsce ostatnio deficyt. Jednak według mnie to nie jest dobry sposób. Panie Deresz zostaw pan to tym, którzy umiejętniej pokazują społeczeństwu paranoję indukowaną Posmoleńskiej Autonomii. Szkoda pana nerwów...
@edit
Czy redakcja Salon24 nie przegina trochę z tymi natrętnymi reklamami? Zamieniacie się powoli w Wirtualna Polskę, której unikam jak ognia...
